vrijdag 23 november 2012

Valse start



Zaterdag 17-11

We zijn lekker vroeg opgestaan om zeker om negen uur te vertrekken. Fred gaat rijden!!!.

We hadden enige discussie  over het aanrijden van de auto om de Airstream aan te haken maar uiteindelijk perfect gelukt. Super Fred!!!.  José kwam heel lief ons uitzwaaien en “off we go”. Heerlijk weg van alle stress, samen de komende tijd doorbrengen en gewoon relaxen.

Omdat mijn papa nogal kwakkelt met zijn gezondheid besluiten we langs Huijbergen te rijden. Wel wat om, maar toch leuk om te doen. Onderweg neem ik de handleiding door van de auto, nooit gedaan, om te zien wat de tractie controle allemaal doet en hoe een en ander werkt. Normaal gesproken heb ik altijd gereden en ben er verder nooit toe gekomen. Kom tot allerlei leuke ontdekkingen, hoe de radio werkt en hoe de 4wheel drive werkt. Ongelooflijk wat de mogelijkheden zijn met de stabilisatoren die de auto heeft en alle opties. Behoorlijk leerzaam.

Inmiddels schiet Fred lekker op en opeens zitten we al bij Wouw. We rijden door de laan met bomen, die nu in schitterende herfstkleuren staan. Het is mooi buiten. Ik overdenk van alles. Waar zijn de tickets voor de boot, waar de autopapieren en eigendomsrechten. De verzekeringspapieren. Doordat ik gefractioneerd heb ingepakt is het allemaal in fases gegaan. De caravan is nog niet voldoende ingewijd voor vast plekken, zeker omdat we nu langer weg zijn dan normaal. Opeens denk ik “oef ik heb een probleem”  Paspoort vergeten. Ik haal mijn tas leeg maar weet het zeker. Balen en nog eens balen. Eerst maar koffie drinken bij papa en daarna retour. Wat heb ik de pest in.

Het wordt een erg kort bezoekje. Helaas, want het is best gezellig. We rijden terug naar Breda en koppelen daar de Airstream af. Ik sjees terug naar Ravenswaaij om mijn paspoort te zoeken en ben rond twee uur weer terug bij de caravan. Dit was niet het beoogde plan, maar goed we zijn op vakantie!!. Fred rijdt nog een stuk en we besluiten om vlak over de grens te kamperen. Inmiddels is het al zes uur geworden, volgens onze GPS moet er een camping in Arleux zijn die open is. Ik rijd door het donker allerlei duistere weggetjes, heel vermoeiend met de tegenliggers en het steeds moeten schakelen van grote naar kleine pupil. Om half zeven komen we bij de camping aan, helaas gesloten. We zetten hem gewoon buiten het hek, pootjes uit. Kachel aan en koken maar. Met een glaasje wijn,  een dronk op onze lieve vriendin en het lekkere samen zijn, genieten we van een heerlijke maaltijd en de fijne tijd die we samen tegemoet gaan.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten