de Woestijn bij Mhamid

Dinsdag 11 December

Vanmorgen wat getut, uitgeslapen en rustig koffie gedronken. Na de lunch richting eind van het asfalt gereden. De weg houdt op in Mhamid om over te gaan in de woestijn, waar tracks staan van alle mensen die een 4x4 aangesmeerd krijgen of een camel ride. Eigenwijs als we zijn, kiezen we onze eigen weg en lopen vast bij wegwerkzaamheden. We komen aan de achterkant van een kleine nederzetting en hier wordt feest gevierd voor een trouwerij. Veel muziek en dansende dorpsbewoners. Leuk om te zien en ik heb wat kunnen filmen. Vrouwen zwaar gesluierd met feestkleding aan, veel bling versiering. Iedereen lekker aan het dansen.

 

Teruggereden en een andere weg ingeslagen, die ook richting zand gaat. We worden door velen aangesproken, maar rijden stug door. We komen over een zandpad en rijden zo een 10 kilometer over hobbels, ribbels en rul zand. Ik kan me voorstellen, dat het geen pretje is dit 50 km vol te houden. Omdat we verwachten meer van hetzelfde te zien, stoppen we de auto. We hadden al in de gaten dat we gespot zijn door een 4wheel drive guide, die ons achterna komt. Hij biedt ons een tocht aan of een overnachting bij de Nomaden. Fred maakt duidelijk, dat hij daar geen zin in heeft, dat hij lang genoeg in Dubai heeft gewerkt om de woestijn in al zijn glorie te zien en dat kamperen voor ons niet vreemd is. Gisternacht hadden we genoten van een prachtige sterrenhemel. Het is hier pikdonker, omdat er geen lichtvervuiling is.

 

We wandelen zo een vijf kilometer de woestijn in. Tevoren een waypoint aangemaakt waar de auto staat. Het is prachtig verlaten en alleen. Geeft een rustgevend gevoel. De zon is jammer genoeg gesluierd, dus de schaduwen over de duinen niet spectaculair. We maken een zandfoto, dat is lachen. Zeker als ik onderuit ga in een poging binnen 10 seconde het duin op te zijn.

Even kruipen, lachen

Het resultaat.