Naar Ouarzazate

Donderdag 13 december,

Gisteren geen spannende dag gehad, in die zin, dat we gereden zijn van Mhamid naar Zagora, een weg, die we al eerder gereden hadden.




 In Tamegroute wordt groen aardewerk gemaakt en daar wilde we naar kijken. De klei wordt gemaakt, door steen te verpulveren en met water aan te lengen. Vervolgens wordt de pot gedraaid, gekleurd en geglazuurd. Het glazuur bestaat uit meel, mangaan, koper en nog iets. Daardoor ontstaat de groene kleur. Sommige versierselen worden met henna aangebracht andere ingekerfd.   Dit alles volgens een eeuwenoud proces. Een en ander werd ons uitgelegd door Mohammed een bijna 40 jarige Marokkaan, die ons van alles vertelde over de leefgewoonte van de woestijn mensen. Hij liet zien, dat je door het dichtspelden van een jas kunt zien of iemand getrouwd is of niet, aan een halsketting waar hij/zij vandaan komt. Natuurlijk werden we getrakteerd op thee, nadat wij een paar aankopen hebben gedaan. Hij liet ook zien hoe een sjaal geknoopt werd en dus veranderde Fred in een Berber. Het was gewoon gezellig en na twee uur zijn we verder gereden naar Zagora. 

Mijn woeste krijger

We vinden een plaatsje op de stadscamping onder palmbomen. Het ziet er idyllisch uit. De voorzieningen zijn waardeloos, maar dat hebben we al vaker meegemaakt. We komen in contact met een gepensioneerde fransman, die hier drie maanden staat en vervolgens elders nog eens drie maanden. Hij geniet er uitermate van, het weer is immers warm. Als we willen vertrekken is de campingbaas niet te vinden voor het afrekenen. Dus geven wij het geld aan de Franse Bernard die het verder voor ons zal regelen.

Onderweg

Vandaag naar Ouarzazate een prachtige weg. Eerst weer door de vallei du Draa, vol met dadelpalmen, waar we dadels kopen. We komen langs  Agdz een stadje waar het erg levendig is. Veel mensen op straat en een grote souk. Van heinden en ver komen mensen erop af. We moeten over de Tizi-n-Tinifitt. Dit is een bergpas van 1700 meter. Weer spectaculair. Tijdens de lunch loopt er een ezel bij de caravan. Ik geef hem een deel van mijn brood, hij is zo mager en hij kijkt met grote ogen naar me.

Rond twee uur zijn we in Ouarzazate, waar we de Amsterdammers weer tegen komen. We wisselen wat verhalen uit. Hier is duidelijk meer toerisme, want we zien ook andere Nederlandse en Duitse campers.

We moeten nog wat boodschappen halen, dat is altijd weer een avontuur, als je de weg niet weet. Uiteindelijk komen we bij een kleine souk, waar ze vlees verkopen. Kippen zitten in kooien te wachten totdat ze geslacht worden. We vinden een aardige slager waar we twee mooie stukjes vlees kopen voor vandaag en morgen. Verderop vinden we een overdekte markt waar we groenten kopen. Dit alles is weer goed voor een erg lekkere maaltijd in ons kleine huisje.