Op weg naar de woestijn

Maandag 10-12

Vanmorgen boodschappen gedaan in Nekob. Er is een schoenmaker, die van oude autobanden en leer schoenen en sandalen maakt. Hij is beroemd en we gaan even in zijn werkplaats kijken. Fred wil sandalen, maar zijn maat is er niet bij. Bij de bakker halen we een stokbrood 1.5 Dirham en bij de slager rundvlees om te grillen. 250 gram voor 25 dirham.

Dan door naar de woestijn. Het eerste deel van Nekob naar Tansikht is woestijn achtig. Het zand is oker geel. Er staat hier en daar wat vegetatie. Behalve in de dorpjes zien we weinig mensen en dieren. Er wordt hier meer gefietst, ofschoon de ezel populair blijft. We komen langs een middelbare school die net uitgaat, de jongens fietsen en de meisjes lopen. De jongens zijn Europees gekleed de meisjes traditioneel met hoofddoek en langen jurken. Bij de lagere school worden de kinderen in groepjes opgehaald door een moeder. Leuk gezicht net zoals bij ons.

We draaien bij Tansikht rechtsaf naar het zuiden, richting Mhamid. We komen in de vallei van de rivier de Drâa. 

 

 

Het is een grote oase met heel veel dadelpalmen. Er staan kramen langs de weg waar je dadels kunt kopen, maar die hebben we nog. Op de terugweg zullen we nog wat dadels kopen, hiermee help je de plaatselijke bevolking. Het is een prachtige streek die rijk aandoet. Je ziet het aan de huizen en aan de mensen die rijker gekleed gaan. Het is zo jammer, dat het niet lukt mensen te fotograferen.  We hebben wel wat foto’s uit de rijdende auto gemaakt, maar die moeten eerst bewerkt worden voordat ze toonbaar zijn. Dan nog is het geen super kwaliteit.

Als we de vallei uit zijn komen we langs Tamergroute. Hier staat aardewerk langs de weg met een prachtig groen glazuur geoxideerd koper. De pottenbakkers werken hier coöperatief. Iets om te doen op de terugweg, want we komen hier nog een keertje langs.

Daarna steken we het Jebl Bani gebergte over. Dit is een vulkanisch gebergte. De grond is zwart.

De zon gaat onbarmhartig schijnen. Vanmorgen toe we weggingen was het zonnig 18 graden, de campingbaas zat met dikke jas en handschoenen aan. Hij had het zo koud. Nu loopt de temperatuur op naar 21 graden en achter glas is dat nog warmer. De airco in de auto gaat voor het eerst aan.

We zien overal toeristische busjes. Camel tochten en slapen in de woestijn worden vanuit HMamid georganiseerd. We hebben er even op gegoogled, maar ik kan niet echt warm lopen van een dromedaris tocht. Ik heb genoeg paard gereden in mijn leven. Ook het slapen in een nomade tent spreekt ons niet zo aan, tent kamperen is ons immers niet vreemd en we genieten teveel van onze caravan. Wel willen we de zandduinen zien. Onze GPS heeft een route gepland staan. Morgen maar eens naar kijken. De auto kan het aan en we hebben altijd 40 liter reserve benzine bij ons.

 

We zijn neergestreken na een lange tocht over een smalle, slechte weg  op Nomade Paradise Garden. De naam zegt veel, maar de camping is waardeloos, we zijn de enige gast, dat is rustig. We werden ontvangen door een jongen, die niet wist wat elektriciteit was. Waarop ik vroeg, hoe hij de TV aanzette, of hoe de koelkast werkte. Toen ging hem een licht branden en zei dat het een camping was en geen hotel. Hij ging zijn baas bellen en zowaar er was een elektrisch aansluitpunt. Er zat een kabelhaspel op aangesloten, daar kon de caravan wel in. Ik zag blote stroomdraadjes lopen die verbonden waren. Gaf me geen veilig gevoel. Dus duidelijk gemaakt, dat wij direct op het stopcontact willen aansluiten, nu dat was ook goed. De WC is minimaal, die hebben we hier in huis en de douche? Hij hangt aan zijn douche kop zonder interieur te bengelen. Ook dat is voor ons geen probleem, want we hebben een douche aan boord. Nu ja, wat kun je verwachten voor 6 Euro per nacht? Het is een veilige plaats de poort gaat dicht en we hebben nu geen last van ‘hustlers’ die ons een camelride of 4x4 tocht willen verkopen.