Zaterdag 8 December.
Gisteren een rustdag ingelast. Er moeten huishoudelijke
klussen gedaan worden, WC, badkamer en keuken schoon. Het is niet veel werk. Na
een heerlijke kop koffie door Fred gemaakt met zijn handpresso, gaan we
wandelen in het Dadelpalmbos tegenover de camping. We steken het kabbelende riviertje
over via stapstenen en planken. Aan de overkant in het bos ontdekken we, dat
het riviertje gebruikt wordt als irrigatie kanaal voor aangelegde groenten tuintjes.
Het is een vernuftig aangelegd systeem van leem en stenen.
‘s Middags zijn we naar Tinerhir gereden voor boodschappen.
Als ik de auto parkeer word ik aangesproken door een man, die vraagt of we een
hotel zoeken. Ik zeg, dat dat niet het geval is, maar dat ik boodschappen moet
doen. Hij wijst me op de souk achter de markt, waar ik alles kan vinden van
vlees, groente en brood. Hij loopt natuurlijk mee en we komen door een wirwar
van steegjes. Hij zegt dat hij ons Berber kunst wil laten zien of we daar
bezwaar tegen hebben. Ik zeg meteen dat we niets kopen, maar het is
vrijblijvend. We klimmen steeds hoger het dorpje in, geen idee van waar we nu
zijn en komen bij een huis aan. Er wordt
open gedaan door Fatima, die ons vraagt boven te komen. In een grote ruimte
staat een weefgetouw en een camping gas stel voor de mierzoete thee die we
krijgen aangeboden. (De whisky van de Berbers). Ze vertellen dat de
Berbervrouwen overdag de bergen in trekken. Ze zoeken kleurstoffen voor de
kleden. In het dorp wordt de wol gekaard, gesponnen en gekleurd, daarna
geweven. Vaak worden de kleden door handelaren opgekocht, die er behoorlijk
winst op maken. Natuurlijk krijgen we
kleden te zien, maar we zijn duidelijk dat we geen kleden kopen. Er zijn mooie
kleden bij van kameelhaar en wol/zijde combinatie. Niet zoals de Persische
tapijten die geknoopt worden. Dit zijn geweven kleden. Voor een groot kleed
vragen ze 2500 Dirham, natuurlijk geen geld als je weet dat ze er met meerdere
zeker een maand op weven. Vaak is het een familie aangelegenheid.
Na de thee gaan we terug voor onze boodschappen. Het is al
laat en we doen het met een boterham af. De gekochte kip gaat in de slow cooker
voor morgen.
Vandaag naar de Gorge du Todra gereden. Een indrukwekkend
bergmassief. Hoge rotspartijen, ‘s ochtends prachtig licht.
De weg is redelijk
goed, her en der een kuil of een ondergelopen deel. Onze auto doet het goed
hier. Er zijn veel vrouwen en kinderen langs de weg, die zwaaien of om een
aalmoes vragen. De mannen zitten in het café aan de thee. We zien vrouwen de
was doen bij de rivier, of water halen bij een pomp in plastic vaten. Ook
worden vrouwen als pakezel gebruikt voor het vervoer van gras voor de beesten
of voor stook hout. Ze lopen helemaal gebogen onder hun last. Het zijn
vaak jonge vrouwen die we dit hebben
zien doen.
Men is er niet dol op als je een foto van ze maakt, dus moet
dit vanuit de auto.
Het was een mooie tocht en we komen moe van alle indrukken
bij de caravan aan.
Plaatselijk schooltje |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten